هنر معماری تا حدود نیم قرن قبل برای صدها سال در رخوت و کرختی فرو رفته بود اما در دهه 1960 گروهی از معماران بریتانیایی با راه اندازی جنبش Archigeram علیه فضای خشک و بی روح حاکم بر معماری رسمی آن روزها قد علم کرده و طرح هایی انقلابی و آینده‌نگرانه را برای عناصر مختلف از پل و ساختمان گرفته تا شهرهای عجیب ارائه کردند.

یکی از سردمداران این جنبش Ron Herron بود که کانسپتی از یک شهر متحرک با عنوان Walking City را معرفی کرد. ساختمان های این شهر سوار بر پلتفرم های هوشمند و غول پیکر امکان جابه جایی به مکان دلخواه شهروندان را داشت. این شهر همچون ه ای عظیم به نظر می رسید که مفهوم جبر جغرافیایی را تا حدودی زیر سوال می برد.

شوربختانه علم آنقدر پیشرفت نکرده که هر وقت خواستیم اهواز را برای رهایی از گرد و خاک به کیلومترها آنسوتر منتقل کنیم اما متخصصان دست روی دست نگذاشته و از فناوری های موجود نظیر ایستگاه های شارژ خودرو برقی، درختان مصنوعی جاذب دی اکسید کربن و ربات های دلیوری خودکار برای بهینه سازی شهرها بهره برده اند.

در برخی پروژه ها از این هم فراتر رفته و معماری شهری را برای ورود به عصر نوین باز تعریف کرده اند. در این مطلب به معرفی پنج شهر هوشمند پرداخته ایم که باید در سال 2020 چشم از آنها برنداشت.

ادامه مطلب